Τα εκπληκτικά αναδιπλούμενα (σπαστά) ποδήλατα Dahon τώρα και στην Ελλάδα. (Τα μόνα που επιτρέπονται στο Μετρό)

Όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν πάλι τοποδήλατο, απολαμβάνοντας την αίσθηση ελευθερίας που δίνει, την απλότητά του και την ήπια άσκηση που προσφέρει. Πολλοί θα θέλαμε να τοέχουμε μαζί μας παντού και να το χρησιμοποιούμε περισσότερο, όμως λόγω χρόνου ή χώρου δεν έχουμεαυτή την δυνατότητα.Σε χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ πολλοί επιλέγουντο αναδιπλούμενο ποδήλατο ως μέσο γιατί λύνει ταπερισσότερα από τα προβλήματα της χρήσης τουποδηλάτου, όπως την μεταφορά του, την χρήση σεΜέσα Μαζικής Μεταφοράς και την αποθήκευσή του.Τι είναι όμως ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο;Ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο είναι αυτό που έχειειδική κατασκευή ώστε να διπλώνει σε μέγεθος πουνα καθιστά εύκολη και πρακτική την αποθήκευση καιμεταφορά του. Υπάρχουν πολλά είδηαναδιπλούμενων ποδηλάτων στην αγορά. Κάποιαβελτιστοποιούν το βάρος, κάποια το μέγεθος, κάποιατην οδηγική συμπεριφορά ή την ταχύτητα. Τα καλάπροϊόντα καλύπτουν τους περισσότερους από αυτούςτους τομείς. Τα χαμηλής ποιότητας ένα ή κανένατομέα. Το τέλειο αναδιπλούμενο θα ήταν ένα που δενθα διέφερε καθόλου από ένα κανονικό ποδήλατοστην οδήγηση, θα ζύγιζε κάτω από 10 κιλά και θαδίπλωνε σε δευτερόλεπτα και σε τόσο μικρό μέγεθοςώστε να χωράει κάτω από το κάθισμα τουλεωφορείου.Στον χώρο του αναδιπλούμενου ποδηλάτου μιαεταιρεία έχει ξεχωρίσει για την ποικιλία μοντέλων,ποιότητα, αφοσίωση στην καινοτομία και συνεχήεξέλιξη. Είναι η DΑΗΟΝ που τα τελευταία 25 χρόνιαείναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστήςαναδιπλούμενων ποδηλάτων στον κόσμο με πάνωαπό 2 εκατομμύρια ποδήλατα σε περισσότερες από30 χώρες. Η ιστορία της DAHON ξεκινά το 1975 στηνΚαλιφόρνια. Τότε ο Dr. David Hon, ιδρυτής τηςεταιρείας, ψάχνοντας για λύσεις στην ενεργειακήςκρίση και τις αυξανόμενες τιμές των καυσίμωνκατασκεύασε ένα πρωτοποριακό αναδιπλούμενοποδήλατο, με παγκόσμια αναγνώριση και πολλάβραβεία καινοτομίας, ενώ το 1983 άρχισε η κανονικήπαραγωγή του.Με τα αναδιπλούμενα ποδήλατα DAHON ο στόχος γιαένα 'πράσινο' μέσο μετακίνησης που συνδυάζεται μετα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και προσφέρειεπιπλέον έναν όμορφο τρόπο ζωής στους χρήστες έχειεπιτευχθεί.Ένα τυπικό 20” πόλης. Μεταφέρεται εύκολα παντού.Ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο είναι καλύτερο στηνχρήση του με πολλούς τρόπους ενώ με τον σχεδιασμότης DAHON είναι και ωραίο.􀁛 Μεταφέρεται με ευκολία σε οποιοδήποτε μέσομαζικής μεταφοράς κάνοντας έτσι την χρήση τουποδηλάτου για μεγαλύτερες αποστάσεις εύκολη.􀁛 Μια προφανής χρήση είναι η πρόσβαση στηνδουλειά. Λίγο ποδήλατο, τρένο και πάλι λίγοποδήλατο. Το διπλώνεις και το παίρνεις μαζί στογραφείο! Καθημερινή ήπια άσκηση και πολύλιγότερος πονοκέφαλος από την κίνηση και τοπαρκάρισμα.􀁛 Μπορεί το αναδιπλούμενο να μπει στο πορτπαγκάζ και να μας ακολουθήσει στις διακοπές χωρίςτην χρήση ειδικής σχάρας, θορύβων κατά το ταξίδικ.λπ. Έτσι έχουμε το ποδήλατό μας μαζί για να πάμεστην παραλία, να γυμναστούμε ή να κάνουμε μιαβόλτα στο βουνό.􀁛 Μια μητέρα μπορεί, όταν πάει το παιδί στααγγλικά ή το φροντιστήριο με το αυτοκίνητο, να έχειένα αναδιπλούμενο στο πορτ παγκάζ και να κάνειεύκολα τα ψώνια της, κάνοντας παράλληλα και λίγογυμναστική.􀁛 Μπορείς να πάρεις το αναδιπλούμενό σου, ναμπεις στο τραμ και να πας για μια ωραία βόλτα μετο ποδήλατο στην παραλία και μετά για ένα καφέ!Έχεις περάσει ένα ωραίο απόγευμα και έχεις κάνειλίγη άσκηση χωρίς να χρειαστεί να είσαι με τη φόρμακαι να ψάχνεις να παρκάρεις στο γυμναστήριο καιμετά στο καφέ.Το Αναδιπλούμενο Ποδήλατο DahonΑύγουστος 2006 www.dahon.gr σελ. 2Μια βόλτα με το Dahon για ψώνια ή καφέ. Συνδυάστε λίγηάσκηση σε καθημερινές σας δραστηριότητες.􀁛 Όταν έχεις ένα καλό ποδήλατο δεν αισθάνεσαιπολλές φορές άνετα να το αφήνεις δεμένοκαθημερινά σε μια κολώνα στο σταθμό του μετρό ήστην αυλή του σπιτιού. Δικαιολογημένα, γιατί έτσιέχει φθορές και μπορεί να κλαπεί. Το αναδιπλούμενομπαίνει στο υπόγειο, στο μπαλκόνι, στο γραφείο,στο αυτοκίνητο και έτσι παραμένει προστατευμένο.Η DAHON παράγει πάνω από 30 μοντέλα καιποδήλατα με κανονικούς τροχούς (26” ιντσών). Έχειαναδείξει το αναδιπλούμενο ποδήλατο με τροχούς20” ως την χρυσή τομή. Η κορυφαία ποιότητα τωνποδηλάτων και η προσεκτική σχεδίαση έκανε ταποδήλατα 20” να είναι τα καλύτερα σε θέματαοδήγησης και πρακτικότητας όχι μόνο στην πόλη αλλάκαι σε ένα μεγάλο εύρος χρήσεων. Αρχικά βλέπονταςτους μικρότερους από το κανονικό τροχούς πολλοίνομίζουν ότι δεν θα έχει την ταχύτητα ή την οδήγησηενός κλασσικού ποδηλάτου. Αυτό δεν ισχύει μια και ηDAHON φροντίζει με την σχεδίαση του σκελετού καιτην επιλογή εξαρτημάτων να προσφέρει ποδήλαταπου έχουν εκπλήξει ακόμη και φανατικούς τουκλασσικού ποδηλάτου κάνοντας καινούριους φίλουςπαντού.Με αναδιπλούμενα ποδήλατα τροχών 16”, 20” και26”, ποδήλατα με αναρτήσεις, κλασσικά mountainbikes για απαιτητικούς και κορυφαίου design γιαόσους θέλουν να οδηγούν κάτι που ξεχωρίζει υπάρχεικάτι για όλους και για όλες τις χρήσεις.Η φιλοσοφία της DAHON είναι να χρησιμοποιούνόλοι ένα ποδήλατο για κάποιες από τις μετακινήσειςτους. Αντιμετωπίζει ρεαλιστικά όμως το θέμα και δενζητά από κάποιον να κάνει π.χ. 30 χιλιόμετρα τηνημέρα για να πάει και να γυρίσει στη δουλειά. Απλάπροσφέρει μια έξυπνη και απλή λύση για να μείνει τοαυτοκίνητο αρκετές φορές στο γκαράζ βελτιώνονταςτην ποιότητα ζωής και του χρήστη του ποδηλάτουαλλά και των συνανθρώπων του.Χωράνε άνετα παντού!Ciao P5: Το πολυβραβευμένο 20” πόλης.Δείτε τα ποδήλατα της Dahon στο www.dahon.gr καιδιαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες.Τα ποδήλατα θα είναι διαθέσιμα στην αγορά από ταμέσα Οκτωβρίου. Για περισσότερες πληροφορίεςαπευθυνθείτε στην Σίγμα Εισαγωγές Ποδηλάτων, τηλ.210‐4903920 ή στο contact@dahon.gr.

Οταν ο businessman στην Δανία πηγαινει με το ποδήλατο στην δουλειά του, ο Έλληνας τι λέτε να κάνει;; Παίρνει την BMW, αλλά και υφάκι...

Μερικές φωτογραφίες από το πρόσφατο ταξίδι μου. Απλή επαλήθευση του γεγονότος ότι σε κάποιες χώρες το ποδήλατο δεν είναι ο φτωχός συγγενής αλλά βασικό κομμάτι της αστικής μετακίνησης.
Railway Station: Έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό της Κοπεγχάγης. Τα ποδήλατα ήταν παντού. Αυτό που φαίνεται είναι ένα μικρό δείγμα!
Parked Bikes: Σε κεντρικό σημείο της Κοπεγχάγης.
Retro bikes: Τα πιο πολλά ποδήλατα που κυκλοφορούν είναι παλιά και μικρής αξίας (ναι έχουν κι εκεί πρόβλημα κλοπών)!
Young Blood: Ο πιτσιρικάς έκανε οχτάρια και η μαμά δίπλα απλώς παρακολουθούσε. Είμαι σίγουρος ότι σε μερικές μέρες, θα πηγαίνει σφαίρα ο μικρός!
Baby Carriage 1 & 2: Χαρακτηριστικό δείγμα χρηστικότητας και συνηθισμένο θέαμα!
Walk In the Market: Σε κεντρικό δρόμο της αγοράς στην Κοπεγχάγη.
Και τέλος, family biking (x 2) στο Μάλμε!
Attachment
Size
Attachment
Size
RailwayStation.jpg
562.28 KB
ParkedBikes.jpg
721.55 KB
RetroBikes.jpg
934.93 KB
YoungBlood.jpg
640.12 KB
BabyCarriage1.jpg
507.29 KB
BabyCarriage2.jpg
508.33 KB
WalkInTheMarket.jpg
803.1 KB
FamilyBiking1.jpg
586.57 KB
FamilyBiking2.jpg
428.08 KB

Ποδήλατο: Ένα αντίδοτο στα κυκλοφοριακά προβλήματα..

Μπορεί η ζωή του πολίτη-καταναλωτή να έχει γίνει ποδήλατο, όμως, ως μεταφορικό μέσο δείχνει τους δρόμους της ζωής που έχουμε ξεχάσει.
Καιρός είναι το ποδήλατο να συμπεριληφθεί στο σχεδιασμό των αστικών συγκοινωνιών.
Οι οδηγοί να αποκτήσουν κυκλοφοριακή συνείδηση και να σέβονται τους ποδηλάτες.
Στις πόλεις της χώρας μας δεν χωράνε άλλα αυτοκίνητα και το ποδήλατο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει χιλιάδες μετακινήσεις.
Σε όλες τις πόλεις οι τοπικές αρχές θα μπορούσαν να επιλέξουν δοκιμαστικά δρόμους μικρής κυκλοφορίας μέσω των οποίων τα ποδήλατα θα κάλυπταν κάποιες αποστάσεις, εξυπηρετώντας χιλιάδες πολίτες.
Στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας έχουν δημιουργηθεί ομάδες πολιτών κοινωνικού και αθλητικού ενδιαφέροντος, που συντονίζουν και διεκδικούν ποδηλατοδρόμους.
Η πόλη της Καρδίτσας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, η οποία κατάφερε και έχει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων.
Στο Χαλάνδρι, η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ των μαθητών του 4ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ που συμμετέχει στο διαγωνισμό ECOMOBILITY (Β΄), μελέτησε, προβληματίσθηκε, κατέγραψε και διατύπωσε προτάσεις για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών με θέμα «βιώσιμη μετακίνηση».
Η μελέτη των μαθητών καταδεικνύει ότι:
Το ποδήλατο είναι ένα μέσο φιλικό προς το περιβάλλον γιατί δεν ρυπαίνει και δεν θορυβεί.
Είναι ένα μέσο άθλησης κατάλληλο για όλες τις ηλικίες.
Αποτελεί ένα βιώσιμο τρόπο μετακίνησης αφού δεν σπαταλά καθόλου ανανεώσιμες ή μη πηγές ενέργειας.
Είναι οικολογικό, υγιεινό, φθηνό, γρήγορο και ευέλικτο, μεταφέρεται εύκολα και παρκάρεται παντού.
Γενικό συμπέρασμα και επιδίωξη είναι, ότι τα έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα κάθε πόλης και η ανάγκη πρόσβασης σε βιώσιμα μέσα μαζικής μεταφοράς δημιουργούν επιτακτική ανάγκη σχεδιασμού και κατασκευής δικτύου ποδηλατοδρόμων καθώς και πεζοδρόμων και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, έτσι ώστε οι πόλεις να γίνουν πραγματικά βιώσιμες.
Οι μαθητές αυτοί αξίζουν συγχαρητηρίων και το ΝΕΟ ΙΝΚΑ υπόσχεται οποιαδήποτε ηθική συμπαράσταση στους αγώνες και στις πρωτοβουλίες τους ως νέων πολιτών – καταναλωτών.
Είμαστε μαζί σας! Σας περιμένουμε στον ποδηλατόδρομο της ζωής και ειδικά της επιβίωσης!

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βιοκαύσιμα είναι ένα «λάθος» Τελικά η λύση είναι και πάλι πετάλι;

Ο στόχος της ΕΕ να εξασφαλίσει ότι το 10% του πετρελαίου και του ντίζελ προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020 δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να χαλιναγωγηθούν οι εκπομπές διοξειδίου, λένε κάποιοι ερευνητές.Μια ομάδα από επιστήμονες στην Αγγλία υποδεικνύουν ότι η αναδάσωση και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ήταν μια καλύτερη εναλλακτική.
Γράφοντας στο Science, είπαν ότι τα δάση μπορούν να απορροφήσουν μέχρι και 9 φορές περισσότερο CO2 από ότι η παραγωγή βιοκαυσίμων μπορεί να κατορθώσει στην ίδια έκταση γης.
Η ανάπτυξη των βιοκαυσίμων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε περισσότερη αποψίλωση δασών, πρόσθεσαν.
«Ο πρωταρχικός λόγος για την επιβολή των ανανεώσιμων ήταν για να μετριαστούν οι εκπομπές του CO2”, είπε ο Renton Righelato, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. «Από τη δικιά μας οπτική αυτή είναι μια λάθος πολιτική γιατί είναι λιγότερο αποτελεσματική από την αναδάσωση» είπε στο BBC News.
Ο Dr Righelato, ο πρόεδρος του World Land Trust, πρόσθεσε ότι αυτή η πολιτική μπορεί στην πραγματικότητα να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποψίλωση δασών καθώς κράτη θα απευθυνθούν σε χώρες εκτός της EE για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα.
Μέτρηση Άνθρακα
Η μελέτη σύγκρινε το ποσό του άνθρακα που απορροφάται από μια δασωμένη περιοχή με το ποσό των εκπομπών που αποφεύγονταν με τη χρήση βιοκαυσίμων αντί για καύσιμα από απολιθώματα.
Οι μελετητές μελέτησαν καλλιεργήσιμη γη που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε για να καλλιεργηθούν φυτά για παραγωγή βιοκαυσίμων, ή να αναδασωθεί με δέντρα.«Είδαμε το ποσό των βιοκαυσίμων που παράγονταν ανά εκτάριο» εξήγησε ο Dr Righelato. «Από αυτό το νούμερο, μπορούσαμε να υπολογίσουμε το ποσό των καυσίμων από απολιθώματα που μπορούσε να αντικατασταθεί με βιοκαύσιμα. Αυτό μας έδωσε έναν αριθμό για εκπομπές που αποφεύγουμε, αλλά μετά είχαμε να αφαιρέσουμε από αυτό τις εκπομπές άνθρακα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής των βιοκαυσίμων.
Είπε ότι αυτός ο υπολογισμός τους προμήθευε με το «καθαρό όφελος εκπομπών άνθρακα».
«Αυτός είναι ο παράγοντας κλειδί, αυτό είναι το ποσό του CO2 που γλυτώνουμε να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα.»
Οι ερευνητές μετά σύγκριναν το καθαρό όφελος σε εκπομπές άνθρακα με το ποσό που θα είχε απορροφηθεί αν τα δάση είχαν αποκατασταθεί στη γη.«Σε όλες τις περιπτώσεις, το ποσό του CO2 απορροφήθηκε από τα δάση σε μια περίοδο 30-χρόνων ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από το ποσό που αποφύγαμε χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα», αποκάλυψε ο Dr Righelato.
Οι ερευνητές επίσης εξέτασαν τις επιπτώσεις της αποψίλωσης δασών για να μετατραπεί σε γη για να καλλιεργηθούν φυτά για να μετατραπούν σε βιοκαύσιμα.Ο Dr Righelato είπε ότι η αποψίλωση είχε ένα μεγάλο και άμεσο αντίκτυπο στον κύκλο του άνθρακα.
«Τα αποθέματα άνθρακα του δάσους είναι στην κλίμακα από 100-300 τόνους ανά εκτάριο. Τρία τέταρτα από αυτά χάνονται κατά τον πρώτο χρόνο κατά την διάρκεια της αποψίλωσης και της καύσης» είπε.«Θα χρειαζόταν –σε όλες τις περιπτώσεις που εξετάσαμε- μεταξύ 50 και 100 χρόνια για να ανακτήσουμε αυτόν τον άνθρακα μέσω της παραγωγής βιοκαυσίμων.»
Δεύτερη ευκαιρία
Παρόλα αυτά, είπε ότι η αποκαλούμενη δεύτερη γενιά βιοκαύσιμων, η οποία χρησιμοποιεί πρώτη ύλη όπως άχυρο, γρασίδια και ξύλο (ξυλώδη ή με κυτταρίνη υλικά) αντί για σπόρους ή λάδια, προσφέρει μια μεγαλύτερη ευκαιρία.«Ήταν η μια διαδρομή που έδειχνε να προσφέρει μερικές πιθανότητες με όρους άμβλυνσης των εκπομπών CO2.»
«Αν μπορείς να εξάγεις τα ξυλώδη υλικά αειφόρα από τα δάση χωρίς να καταστρέψεις το έδαφος και να διατηρήσεις έναν τρόπο με τον οποίο τα δάση να μπορούν να αναγεννιούνται γρήγορα, είναι αρκετά πιθανό ότι μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, ως έχει.»
Ένας αριθμός κρατών, συμπεριλαμβανομένων και της Γερμανίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, αναπτύσσουν δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων, αλλά το κόστος σε κεφάλαιο που χρειάζεται για να χτιστούν εμπορικά «βιοδιυλιστήρια» φαίνεται ως ένα σημαντικό εμπόδιο.
Αλλά δύο αμερικάνοι ερευνητές, γράφοντας στο περιοδικό Biofuels, Bioproducts and Biorefining, λένε ότι οι αυξανόμενες τιμές των σπόρων θα κάνει αυτή την τεχνολογία εμπορικά ανταγωνιστική πιο γρήγορα από ότι νομίζουμε.Ο Mark Wright και ο Robert Brown, από το Iowa State University, ΗΠΑ, είπε ότι ένα δεύτερης γενιάς βιοδιυλιστήριο θα κοστίσει τέσσερις με πέντε φορές περισσότερο από ένα εργοστάσιο βιοαιθανόλης που χρησιμοποιεί σπόρους, όπως καλαμπόκι.
Παρόλα αυτά, το συνολικό κόστος παραγωγής βιοκαυσίμων δεύτερης γενιάς θα είναι το ίδιο με τα βιοκαύσιμα που παράγονται από φαγώσιμους σοδιές όταν η τιμή του καλαμποκιού ξεπεράσει τα 3$ το bushel (περίπου 36,4 λίτρα), εξηγούν.Η υιοθέτηση της δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων θα καλωσοριστεί από της περιβαλλοντικές ομάδες και τις κρατικές υπηρεσίες τροφίμων, που βλέπουν την πρώτη γενιά των βιοκαυσίμων ως μη αειφόρα.
Ειδικοί στη διάσκεψη World Water Week στη Στοκχόλμη έχουν εκφράσει την ανησυχία ότι το να καλλιεργούμε σοδιές τροφίμων για να τα χρησιμοποιήσουμε για βιοκαύσιμα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα αποθέματα νερού.«Όταν οι κυβερνήσεις και οι εταιρίες συζητάνε λύσεις με βιοκαύσιμα, νομίζω ότι τα ζητήματα του νερού δεν συζητούνται αρκετά.» είπε ο Johan Kuylenstierna, διευθυντής της ετήσιας συνδιάσκεψης.

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βιοκαύσιμα είναι ένα «λάθος»

Μετάφραση από news.bbc.co.uk

Ο στόχος της ΕΕ να εξασφαλίσει ότι το 10% του πετρελαίου και του ντίζελ προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020 δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να χαλιναγωγηθούν οι εκπομπές διοξειδίου, λένε κάποιοι ερευνητές.Μια ομάδα από επιστήμονες στην Αγγλία υποδεικνύουν ότι η αναδάσωση και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ήταν μια καλύτερη εναλλακτική.
Γράφοντας στο Science, είπαν ότι τα δάση μπορούν να απορροφήσουν μέχρι και 9 φορές περισσότερο CO2 από ότι η παραγωγή βιοκαυσίμων μπορεί να κατορθώσει στην ίδια έκταση γης.
Η ανάπτυξη των βιοκαυσίμων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε περισσότερη αποψίλωση δασών, πρόσθεσαν.
«Ο πρωταρχικός λόγος για την επιβολή των ανανεώσιμων ήταν για να μετριαστούν οι εκπομπές του CO2”, είπε ο Renton Righelato, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. «Από τη δικιά μας οπτική αυτή είναι μια λάθος πολιτική γιατί είναι λιγότερο αποτελεσματική από την αναδάσωση» είπε στο BBC News.
Ο Dr Righelato, ο πρόεδρος του World Land Trust, πρόσθεσε ότι αυτή η πολιτική μπορεί στην πραγματικότητα να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποψίλωση δασών καθώς κράτη θα απευθυνθούν σε χώρες εκτός της EE για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα.
Μέτρηση Άνθρακα
Η μελέτη σύγκρινε το ποσό του άνθρακα που απορροφάται από μια δασωμένη περιοχή με το ποσό των εκπομπών που αποφεύγονταν με τη χρήση βιοκαυσίμων αντί για καύσιμα από απολιθώματα.
Οι μελετητές μελέτησαν καλλιεργήσιμη γη που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε για να καλλιεργηθούν φυτά για παραγωγή βιοκαυσίμων, ή να αναδασωθεί με δέντρα.«Είδαμε το ποσό των βιοκαυσίμων που παράγονταν ανά εκτάριο» εξήγησε ο Dr Righelato. «Από αυτό το νούμερο, μπορούσαμε να υπολογίσουμε το ποσό των καυσίμων από απολιθώματα που μπορούσε να αντικατασταθεί με βιοκαύσιμα. Αυτό μας έδωσε έναν αριθμό για εκπομπές που αποφεύγουμε, αλλά μετά είχαμε να αφαιρέσουμε από αυτό τις εκπομπές άνθρακα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής των βιοκαυσίμων.
Είπε ότι αυτός ο υπολογισμός τους προμήθευε με το «καθαρό όφελος εκπομπών άνθρακα».
«Αυτός είναι ο παράγοντας κλειδί, αυτό είναι το ποσό του CO2 που γλυτώνουμε να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα.»
Οι ερευνητές μετά σύγκριναν το καθαρό όφελος σε εκπομπές άνθρακα με το ποσό που θα είχε απορροφηθεί αν τα δάση είχαν αποκατασταθεί στη γη.«Σε όλες τις περιπτώσεις, το ποσό του CO2 απορροφήθηκε από τα δάση σε μια περίοδο 30-χρόνων ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από το ποσό που αποφύγαμε χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα», αποκάλυψε ο Dr Righelato.
Οι ερευνητές επίσης εξέτασαν τις επιπτώσεις της αποψίλωσης δασών για να μετατραπεί σε γη για να καλλιεργηθούν φυτά για να μετατραπούν σε βιοκαύσιμα.Ο Dr Righelato είπε ότι η αποψίλωση είχε ένα μεγάλο και άμεσο αντίκτυπο στον κύκλο του άνθρακα.
«Τα αποθέματα άνθρακα του δάσους είναι στην κλίμακα από 100-300 τόνους ανά εκτάριο. Τρία τέταρτα από αυτά χάνονται κατά τον πρώτο χρόνο κατά την διάρκεια της αποψίλωσης και της καύσης» είπε.«Θα χρειαζόταν –σε όλες τις περιπτώσεις που εξετάσαμε- μεταξύ 50 και 100 χρόνια για να ανακτήσουμε αυτόν τον άνθρακα μέσω της παραγωγής βιοκαυσίμων.»
Δεύτερη ευκαιρία
Παρόλα αυτά, είπε ότι η αποκαλούμενη δεύτερη γενιά βιοκαύσιμων, η οποία χρησιμοποιεί πρώτη ύλη όπως άχυρο, γρασίδια και ξύλο (ξυλώδη ή με κυτταρίνη υλικά) αντί για σπόρους ή λάδια, προσφέρει μια μεγαλύτερη ευκαιρία.«Ήταν η μια διαδρομή που έδειχνε να προσφέρει μερικές πιθανότητες με όρους άμβλυνσης των εκπομπών CO2.»
«Αν μπορείς να εξάγεις τα ξυλώδη υλικά αειφόρα από τα δάση χωρίς να καταστρέψεις το έδαφος και να διατηρήσεις έναν τρόπο με τον οποίο τα δάση να μπορούν να αναγεννιούνται γρήγορα, είναι αρκετά πιθανό ότι μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, ως έχει.»
Ένας αριθμός κρατών, συμπεριλαμβανομένων και της Γερμανίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, αναπτύσσουν δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων, αλλά το κόστος σε κεφάλαιο που χρειάζεται για να χτιστούν εμπορικά «βιοδιυλιστήρια» φαίνεται ως ένα σημαντικό εμπόδιο.
Αλλά δύο αμερικάνοι ερευνητές, γράφοντας στο περιοδικό Biofuels, Bioproducts and Biorefining, λένε ότι οι αυξανόμενες τιμές των σπόρων θα κάνει αυτή την τεχνολογία εμπορικά ανταγωνιστική πιο γρήγορα από ότι νομίζουμε.Ο Mark Wright και ο Robert Brown, από το Iowa State University, ΗΠΑ, είπε ότι ένα δεύτερης γενιάς βιοδιυλιστήριο θα κοστίσει τέσσερις με πέντε φορές περισσότερο από ένα εργοστάσιο βιοαιθανόλης που χρησιμοποιεί σπόρους, όπως καλαμπόκι.
Παρόλα αυτά, το συνολικό κόστος παραγωγής βιοκαυσίμων δεύτερης γενιάς θα είναι το ίδιο με τα βιοκαύσιμα που παράγονται από φαγώσιμους σοδιές όταν η τιμή του καλαμποκιού ξεπεράσει τα 3$ το bushel (περίπου 36,4 λίτρα), εξηγούν.Η υιοθέτηση της δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων θα καλωσοριστεί από της περιβαλλοντικές ομάδες και τις κρατικές υπηρεσίες τροφίμων, που βλέπουν την πρώτη γενιά των βιοκαυσίμων ως μη αειφόρα.
Ειδικοί στη διάσκεψη World Water Week στη Στοκχόλμη έχουν εκφράσει την ανησυχία ότι το να καλλιεργούμε σοδιές τροφίμων για να τα χρησιμοποιήσουμε για βιοκαύσιμα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα αποθέματα νερού.«Όταν οι κυβερνήσεις και οι εταιρίες συζητάνε λύσεις με βιοκαύσιμα, νομίζω ότι τα ζητήματα του νερού δεν συζητούνται αρκετά.» είπε ο Johan Kuylenstierna, διευθυντής της ετήσιας συνδιάσκεψης.

Η Κοινωνική Ταχύτητα του ποδηλάτου

Μετάφραση από απόσπασμα του βιβλίου του David Engwichτ με τίτλο Street Reclaiming- Creating Livable Streets and Vibrant Communities

Το πρώτο από τα 5R της μείωσης της κίνησης (traffic Reduction) είναι να αντικαταστήσεις μερικές μετακινήσεις με περπάτημα, ποδηλασία και χρήση ΜΜΜ.
Στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι έβλεπαν αυτά τα μέσα μετακίνησης, ειδικότερα το περπάτημα και την ποδηλασία, ως αργούς και αναποτελεσματικούς συγκρινόμενους με την οδήγηση. Αλλά είναι έτσι;
Παραδοσιακά, ο μόνος χρόνος που υπολογίζεται όταν συγκρίνεις την ταχύτητα του περπατήματος ή της ποδηλασίας με την οδήγηση του αμαξιού είναι ο πραγματικός χρόνος που ξοδεύεις μετακινούμενος. Αλλά αυτό αγνοεί δύο σημαντικά αλλά έξοδα χρόνου, το πρώτο είναι ο χρόνος που ξοδεύτηκε για να πληρώσεις το κόστος της αγοράς, συντήρησης και λειτουργίας του αυτοκινήτου. Ο Seifried (όπως αναφέρει ο Whitelegg) λάνσαρε τον όρο «κοινωνική ταχύτητα» (social speed) για να αποδώσει την ιδέα της μέσης ταχύτητας των διαφορετικών μέσων μετακίνησης όταν ληφθούν υπόψιν αυτό το κρυμμένο κόστος. Γράφει ο Whitelegg:
«Σύμφωνα με τον Seifried, η κοινωνική ταχύτητα ενός ποδηλάτου είναι 14 χλμ/ώρα, μόνο 3χλμ/ώρα πιο αργή από αυτή ενός μικρού αυτοκινήτου. Αν άλλα κρυμμένα έξοδα (ρύπανση του αέρα και ηχορύπανση, κόστος ατυχημάτων, κόστος κατασκευής δρόμων κλπ) μπουν επίσης στο λογαριασμό, τότε το μικρό αμάξι είναι 1χλμ/ώρα πιο αργό από το ποδήλατο.»
Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό προϋπολογισμό. Ο μέσος χρόνος ταξιδιού προς τη δουλειά έχει παραμείνει γύρω στα 20-30 λεπτά από τον καιρό που οι περισσότεροι άνθρωποι περπατούσαν για να πάνε στις δουλειές τους (Manning). Αυτό το φαινόμενο ανάγκασε τον Whitelegg να αναφερθεί σε μια «ψευδαίσθηση χρόνου» (time illusion) η οποία έχει ως αποτέλεσμα μια «κλοπή χρόνου» (a theft of time). Για παράδειγμα, συγκρίνετε έναν ιδιοκτήτη αμαξιού ο οποίος ξοδεύει 30 λεπτά την ημέρα οδηγώντας 20 χιλιόμετρα για την δουλειά του με έναν ποδηλάτη ο οποίος στον ίδιο χρόνο καλύπτει 7,5 χιλιόμετρα. Οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων θα αισθάνονταν ότι ταξιδεύουν γρηγορότερα. Αλλά στην πραγματικότητα, όταν όλα τα έξοδα υπολογιστούν σε χρόνο, ξοδεύουν 70 λεπτά για να καλύψουν την απόσταση που ο ποδηλάτης ξοδεύει μόνο 32 λεπτά.
Αλλά ίσως το μεγαλύτερο κόστος χρόνου που δεν συμπεριλαμβάνεται (και ένα που δεν συνυπολογίστηκε ούτε στα παραδείγματα της κοινωνικής ταχύτητας παραπάνω) είναι ο χρόνος που χάνεται μέσω των επιπτώσεων στην υγεία. Αφήστε με να το εξηγήσω με μια προσωπική ιστορία. Στην ηλικία των 44 πήγα στο γιατρό μου για ένα τσεκάπ και μου βρήκε απαράδεκτα υψηλή πίεση. Πήγε στη βιβλιοθήκη του και τράβηξε μια μελέτη που έδειχνε ότι στην ηλικία μου και με τα επίπεδα πίεσης που είχα, θα έχανα 18 χρόνια από τη ζωή μου. Έπειτα με ενημέρωσε ότι το μόνο που χρειαζόμουνα για να ρίξω την πίεση μου ήταν 20 λεπτά άσκησης κάθε μέρα -η οποία θα μπορούσε να είναι κάτι τόσο απλό όσο ένα γρήγορο περπάτημα. Με το να πηγαίνω με τα πόδια στη δουλειά μου, μπορούσα να κερδίσω 18 χρόνια.

Μετρό και ποδήλατο..

ΠΕΝΤΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

1 Μπορεί, τεχνικά, το μετρό της Αθήνας να μεταφέρει ποδήλατα;
Χωρίς καμία αμφιβολία. Το μετρό της Αθήνας είναι υπερσύγχρονο και οι ανελκυστήρες φθάνουν σε όλα τα υπόγεια επίπεδα χωρίς να δημιουργείται το παραμικρό πρόβλημα. Η διαρρύθμιση στο εσωτερικό των βαγονιών δεν διαφέρει από άλλα ευρωπαϊκά μετρό ή και από τους συρμούς του ΗΣΑΠ, που μεταφέρουν ποδήλατα.
2 Στο μετρό συχνά δεν πέφτει καρφίτσα. Πού θα χωρέσουν τα ποδήλατα;
Δεν ζητούμε τη μεταφορά ποδηλάτων τις ώρες πρωινής και μεσημεριανής αιχμής. Ζητούμε από το μετρό να επιτρέψει τη μεταφορά τους τις ώρες που υπάρχει χώρος στα βαγόνια.
3 Αν μπουν τα ποδήλατα τις ώρες χαμηλής επιβατικής κίνησης, σε λίγο θα ζητήσουν να μπαίνουν και τις ώρες αιχμής
Δεν διεκδικούμε και ούτε πρόκειται να διεκδικήσουμε να μπαίνουμε σε ασφυκτικά γεμάτα τρένα. Σε συμμαχία με τους υπόλοιπους επιβάτες διεκδικούμε από τη διοίκηση της ΑΜΕΛ να μειώσει όσο περισσότερο γίνεται τις ώρες μεγάλου συνωστισμού, με συχνότερα δρομολόγια και καλύτερη εξυπηρέτηση.
4 Το μετρό ισχυρίζεται ότι το ποδήλατο θα χαλάσει «την εικόνα καθαριότητας». Ισχύει;
Αυτό που χαλάει την εικόνα του «καθαρού» μετρό είναι ότι αυθαίρετα και αδικαιολόγητα κλείνει τις πόρτες στο πιο καθαρό μεταφορικό μέσο. Τα μετρό της Κοπεγχάγης, του Οσλο, ή του Μόντρεαλ δίνουν εξίσου μεγάλη βάση στην καθαριότητα με το μετρό της Αθήνας, αλλά εξυπηρετούν και τους ποδηλάτες.
5 Απαγορεύεται πραγματικά η μεταφορά ποδηλάτων στο μετρό της Αθήνας;
Ούτε ο νόμος που ρυθμίζει τη λειτουργία του μετρό, ούτε ο επικυρωμένος με απόφαση του Υπουργειου Μεταφορών εσωτερικός κανονισμός της ΑΜΕΛ απαγορεύουν τη μεταφορά ποδηλάτων. Η απαγόρευση έχει επιβληθεί αυθαίρετα από τη διοίκηση της ΑΜΕΛ και ως ποδηλάτες έχουμε προσφύγει στα δικαστήρια για την ακύρωσή της.

Πόλεις - οάσεις για το ποδήλατο

Καρδίτσα, Μεσολόγγι, Λάρισα, Κως και Ρέθυμνο πρωτοπόροι στις ορθοπεταλιέςΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος ΧαραλαμπάκηςΣτην Κω και στην Καρδίτσα οι ποδηλατόδρομοι έχουν κερδίσει πολίτες κάθε ηλικίας. Στο νησί του Ιπποκράτη η διαδρομή είναι ειδυλλιακή.Η κ. Φρόσω Παύλου μένει λίγο έξω από την Καρδίτσα. Η δουλειά της είναι στο κέντρο. Για να διανύσει όμως τα περίπου 2,5 χιλιόμετρα που χωρίζουν το σπίτι της από την πόλη δεν χρησιμοποιεί αυτοκίνητο. «Μετακινούμαι καθημερινά με το ποδήλατό μου. Μάλιστα πολλές φορές κάνω έως 10 χιλιόμετρα με το ποδήλατο προκειμένου να φέρω σε πέρας τις καθημερινές μου δουλειές. Θα ήταν κουραστικό και ανώφελο να χρησιμοποιούσα αυτοκίνητο».Η κ. Παύλου δεν είναι μία... γραφική περίπτωση κατοίκου της Καρδίτσας που χρησιμοποιεί ποδήλατο αντί για Ι.Χ. Ούτε αποτελεί εξαίρεση. Το 25% των μετακινήσεων στην Καρδίτσα, όπως έχει δείξει μελέτη του Πολυτεχνείου, γίνεται με το ποδήλατο. «Το ποδήλατο ήταν ανέκαθεν μέσα στη ζωή και στην καθημερινότητα των Καρδιτσιωτών. Είναι το πρώτο δώρο που παίρνουμε συνήθως σε μικρή ηλικία», λέει με νόημα η κ. Παύλου, δημοσιογράφος και μέλος της Ομάδας Πρωτοβουλίας για τη βιώσιμη κίνηση και το ποδήλατο στην Καρδίτσα.Αυτό όμως που ώθησε τους κατοίκους της Καρδίτσας να αφήσουν το Ι.Χ. και να κάνουν... πετάλι ήταν το δίκτυο ποδηλατόδρομων που κατασκευάστηκε από τον δήμο το 2004. Σήμερα η Καρδίτσα διαθέτει 4 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων μέσα στην πόλη και έναν περιαστικό ποδηλατό δρομο μήκους 10 χιλιομέτρων. Είναι δηλαδή μία από τις 4-5 πόλεις - οάσεις για το ποδήλατο. Στην Καρδίτσα, το Μεσολόγγι, τη Λάρισα, την Κω, το Ρέθυμνο τα ποδήλατα είναι βασικό μέσο μετακίνησης εδώ και μία πενταετία. Αντίθετα η Αθήνα αναμένεται να αποκτήσει τους πρώτους δύο ποδηλατόδρομους σε δύο χρόνια και ο ένας μάλιστα θα περνάει μέσα από πάρκα! Ενδεικτικό της διαφορετικής νοοτροπίας που υπάρχει στην περιφέρεια για το ποδήλατο είναι ότι σε λίγον καιρό- εάν όλα πάνε καλά- θα είναι πραγματικότητα ο πρώτος ποδηλατόδρομος, μήκους 26 χιλιομέτρων, που θα ενώνει δύο πόλεις: την Καρδίτσα με τα Τρίκαλα. Οι δύο νομαρχίες έχουν απαντήσει θετικά στην πρόταση των ποδηλατών ώστε παράλληλα με την κατασκευή του νέου οδικού άξονα να δημιουργηθεί και ένας ποδηλατικός.Οι ποδηλατόδρομοι πέτυχαν στις παραπάνω πόλεις «διότι είναι μικρές, επίπεδες και με παράδοση στο ποδήλατο.Όταν έγιναν λοιπόν οι κατασκευές ποδηλατόδρομων ενθάρρυναν και τους παλιούς ποδηλάτες αλλά και όσους δεν χρησιμοποιούσαν το ποδήλατο», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Θάνος Βλαστός που έχει μελετήσει τη δημιουργία ποδηλατόδρομων σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Επιπλέον, βασικό ρόλο στην επιτυχία των ποδηλατόδρομων έπαιξε και το γεγονός, σημειώνει ο κ. Βλαστός, ότι πόλεις όπως η Καρδίτσα και το Μεσολόγγι δεν έχουν μεγάλους κυκλοφοριακούς φόρτους και οι αποστάσεις είναι μικρές.Και οι μεγαλουπόλεις τι πρέπει να κάνουν για να μπει το ποδήλατο στη ζωή των κατοίκων; Ο καθηγητής είναι κατηγορηματικός: «Πρέπει η Πολιτεία και οι δήμοι να κάνουν γενναίες υποδομές.Αν στην Καρδίτσα για παράδειγμα φτιάχτηκε ένα δίκτυο 5 χιλιομέτρων και είναι λειτουργικό, σε μία μεγάλη πόλη θα πρέπει να φτιαχτεί ένα δίκτυο 50 και πλέον χιλιομέτρων».Το πείραμα της ΚωΗ μεγαλύτερη ποδηλατούπολη στην Ελλάδα φιλοδοξεί να γίνει η πόλη της Κω. Ήδη έχουν μελετηθεί και κατασκευάζονται τμηματικά 40 χιλιόμετρα ποδηλατοδιαδρομής. «Πρόκειται για ένα κλειστό και ασφαλές δίκτυο ποδηλατόδρομων. Το ήδη κατασκευασμένο τμήμα του που καλύπτει το παραλιακό μέτωπο από το λιμάνι μέχρι την περιοχή Ψαλίδι είναι 12 χλμ. ποδηλατοδρόμος, διπλής κατεύθυνσης. Δηλαδή 24 χλμ. συνολικό μήκος ποδηλατοδιαδρομής και μάλιστα όλη κατά μήκος μιας υπέροχης παραλίας με ωραιότατη διαδρομή», λέει στα «ΝΕΑ» ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής των ΤΕΙ Αθήνας κ. Γιάννης Χρυσουλάκης που έχει αναλάβει τη μελέτη του δικτύου μαζί με τον συγκοινωνιολόγο κ. Δ. Δέλη.Ο παραλιακός αυτός άξονας επεκτείνεται καθημερινά και θα περάσει δίπλα από το μεσαιωνικό κάστρο του νησιού, μέσα από το λιμάνι και θα συνεχίσει μέχρι την άκρη της πόλης. Παράλληλα ολοκληρώθηκε πρόσφατα και δόθηκε στην κυκλοφορία ένα άλλο σημαντικό τμήμα ποδηλατόδρομου το οποίο διέρχεται από το ιστορικό κέντρο της πόλης, προστατευμένο από φυτεμένα λουλούδια δεξιά και αριστερά. Όπως προσθέτει ο κ. Χρυσουλάκης, στόχος των υπευθύνων του δήμου είναι όλα τα σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία του ιστορικού κέντρου της πόλης να συνδέονται μεταξύ τους με ποδηλατόδρομους (αρχαιολογικές ποδηλατοδιαδρομές).Μεσολόγγι: 4.000 ποδηλάτεςΣε όαση για τους ποδηλάτες έχει μετατραπεί και η πόλη του Μεσολογγίου. Σε τέσσερις χιλιάδες υπολογίζονται οι πολίτες που χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τις μετακινήσεις τους. Όχι και λίγοι εάν σκεφτεί κανείς ότι ο πληθυσμός της πόλης είναι 17.000. Οι υπεύθυνοι του δήμου εκμεταλλεύτηκαν το πιλοτικό πρόγραμμα του υπουργείου Μεταφορών πριν από μία επταετία αλλά και το γεγονός ότι η πόλη τους είναι επίπεδη. Έτσι το 2002 κατασκευάστηκε ένας ποδηλατόδρομος μήκους 2,5 χιλιομέτρων μέσα στην πόλη. Διαθέτει όμως και περιαστικό 4 χιλιομέτρων και πλάτους 2,5 μ. που φτάνει στην παραλία
Αναρτήθηκε από Traveller στις 6:57 μμ 0 σχόλια

Ποδηλατικός περίπλους για την αναδάσωση στην Πελοπόννησο
Πέντε ποδηλάτες-φοιτητές του Πανεπιστημίου της Λιλ και μέλη της φοιτητικής ένωσης Citoyens de l'Europe ξεκίνησαν ποδηλατικό περίπλου στις αρχές αυτού του μήνα. Πρώτος σταθμός τους ήταν οι Βρυξέλλες ενώ τελευταίος αναμένεται να είναι η Ολυμπία, στις 30 Ιουνίου. Με αυτό τον τρόπο θέλησαν να ευαισθητοποιήσουν και να κινητοποιήσουν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για την αναδάσωση των περιοχών της Πελοποννήσου που έπληξαν οι περσινές καταστροφικές πυρκαγιές.