Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα βιοκαύσιμα είναι ένα «λάθος»

Μετάφραση από news.bbc.co.uk

Ο στόχος της ΕΕ να εξασφαλίσει ότι το 10% του πετρελαίου και του ντίζελ προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020 δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να χαλιναγωγηθούν οι εκπομπές διοξειδίου, λένε κάποιοι ερευνητές.Μια ομάδα από επιστήμονες στην Αγγλία υποδεικνύουν ότι η αναδάσωση και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ήταν μια καλύτερη εναλλακτική.
Γράφοντας στο Science, είπαν ότι τα δάση μπορούν να απορροφήσουν μέχρι και 9 φορές περισσότερο CO2 από ότι η παραγωγή βιοκαυσίμων μπορεί να κατορθώσει στην ίδια έκταση γης.
Η ανάπτυξη των βιοκαυσίμων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε περισσότερη αποψίλωση δασών, πρόσθεσαν.
«Ο πρωταρχικός λόγος για την επιβολή των ανανεώσιμων ήταν για να μετριαστούν οι εκπομπές του CO2”, είπε ο Renton Righelato, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. «Από τη δικιά μας οπτική αυτή είναι μια λάθος πολιτική γιατί είναι λιγότερο αποτελεσματική από την αναδάσωση» είπε στο BBC News.
Ο Dr Righelato, ο πρόεδρος του World Land Trust, πρόσθεσε ότι αυτή η πολιτική μπορεί στην πραγματικότητα να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποψίλωση δασών καθώς κράτη θα απευθυνθούν σε χώρες εκτός της EE για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα.
Μέτρηση Άνθρακα
Η μελέτη σύγκρινε το ποσό του άνθρακα που απορροφάται από μια δασωμένη περιοχή με το ποσό των εκπομπών που αποφεύγονταν με τη χρήση βιοκαυσίμων αντί για καύσιμα από απολιθώματα.
Οι μελετητές μελέτησαν καλλιεργήσιμη γη που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε για να καλλιεργηθούν φυτά για παραγωγή βιοκαυσίμων, ή να αναδασωθεί με δέντρα.«Είδαμε το ποσό των βιοκαυσίμων που παράγονταν ανά εκτάριο» εξήγησε ο Dr Righelato. «Από αυτό το νούμερο, μπορούσαμε να υπολογίσουμε το ποσό των καυσίμων από απολιθώματα που μπορούσε να αντικατασταθεί με βιοκαύσιμα. Αυτό μας έδωσε έναν αριθμό για εκπομπές που αποφεύγουμε, αλλά μετά είχαμε να αφαιρέσουμε από αυτό τις εκπομπές άνθρακα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής των βιοκαυσίμων.
Είπε ότι αυτός ο υπολογισμός τους προμήθευε με το «καθαρό όφελος εκπομπών άνθρακα».
«Αυτός είναι ο παράγοντας κλειδί, αυτό είναι το ποσό του CO2 που γλυτώνουμε να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα.»
Οι ερευνητές μετά σύγκριναν το καθαρό όφελος σε εκπομπές άνθρακα με το ποσό που θα είχε απορροφηθεί αν τα δάση είχαν αποκατασταθεί στη γη.«Σε όλες τις περιπτώσεις, το ποσό του CO2 απορροφήθηκε από τα δάση σε μια περίοδο 30-χρόνων ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από το ποσό που αποφύγαμε χρησιμοποιώντας βιοκαύσιμα», αποκάλυψε ο Dr Righelato.
Οι ερευνητές επίσης εξέτασαν τις επιπτώσεις της αποψίλωσης δασών για να μετατραπεί σε γη για να καλλιεργηθούν φυτά για να μετατραπούν σε βιοκαύσιμα.Ο Dr Righelato είπε ότι η αποψίλωση είχε ένα μεγάλο και άμεσο αντίκτυπο στον κύκλο του άνθρακα.
«Τα αποθέματα άνθρακα του δάσους είναι στην κλίμακα από 100-300 τόνους ανά εκτάριο. Τρία τέταρτα από αυτά χάνονται κατά τον πρώτο χρόνο κατά την διάρκεια της αποψίλωσης και της καύσης» είπε.«Θα χρειαζόταν –σε όλες τις περιπτώσεις που εξετάσαμε- μεταξύ 50 και 100 χρόνια για να ανακτήσουμε αυτόν τον άνθρακα μέσω της παραγωγής βιοκαυσίμων.»
Δεύτερη ευκαιρία
Παρόλα αυτά, είπε ότι η αποκαλούμενη δεύτερη γενιά βιοκαύσιμων, η οποία χρησιμοποιεί πρώτη ύλη όπως άχυρο, γρασίδια και ξύλο (ξυλώδη ή με κυτταρίνη υλικά) αντί για σπόρους ή λάδια, προσφέρει μια μεγαλύτερη ευκαιρία.«Ήταν η μια διαδρομή που έδειχνε να προσφέρει μερικές πιθανότητες με όρους άμβλυνσης των εκπομπών CO2.»
«Αν μπορείς να εξάγεις τα ξυλώδη υλικά αειφόρα από τα δάση χωρίς να καταστρέψεις το έδαφος και να διατηρήσεις έναν τρόπο με τον οποίο τα δάση να μπορούν να αναγεννιούνται γρήγορα, είναι αρκετά πιθανό ότι μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, ως έχει.»
Ένας αριθμός κρατών, συμπεριλαμβανομένων και της Γερμανίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, αναπτύσσουν δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων, αλλά το κόστος σε κεφάλαιο που χρειάζεται για να χτιστούν εμπορικά «βιοδιυλιστήρια» φαίνεται ως ένα σημαντικό εμπόδιο.
Αλλά δύο αμερικάνοι ερευνητές, γράφοντας στο περιοδικό Biofuels, Bioproducts and Biorefining, λένε ότι οι αυξανόμενες τιμές των σπόρων θα κάνει αυτή την τεχνολογία εμπορικά ανταγωνιστική πιο γρήγορα από ότι νομίζουμε.Ο Mark Wright και ο Robert Brown, από το Iowa State University, ΗΠΑ, είπε ότι ένα δεύτερης γενιάς βιοδιυλιστήριο θα κοστίσει τέσσερις με πέντε φορές περισσότερο από ένα εργοστάσιο βιοαιθανόλης που χρησιμοποιεί σπόρους, όπως καλαμπόκι.
Παρόλα αυτά, το συνολικό κόστος παραγωγής βιοκαυσίμων δεύτερης γενιάς θα είναι το ίδιο με τα βιοκαύσιμα που παράγονται από φαγώσιμους σοδιές όταν η τιμή του καλαμποκιού ξεπεράσει τα 3$ το bushel (περίπου 36,4 λίτρα), εξηγούν.Η υιοθέτηση της δεύτερης γενιάς βιοκαυσίμων θα καλωσοριστεί από της περιβαλλοντικές ομάδες και τις κρατικές υπηρεσίες τροφίμων, που βλέπουν την πρώτη γενιά των βιοκαυσίμων ως μη αειφόρα.
Ειδικοί στη διάσκεψη World Water Week στη Στοκχόλμη έχουν εκφράσει την ανησυχία ότι το να καλλιεργούμε σοδιές τροφίμων για να τα χρησιμοποιήσουμε για βιοκαύσιμα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα αποθέματα νερού.«Όταν οι κυβερνήσεις και οι εταιρίες συζητάνε λύσεις με βιοκαύσιμα, νομίζω ότι τα ζητήματα του νερού δεν συζητούνται αρκετά.» είπε ο Johan Kuylenstierna, διευθυντής της ετήσιας συνδιάσκεψης.